In het rijtje beste nieuwe tv-series van dit seizoen heb ik er naast Homeland één over het hoofd gezien: Boss. Een politiek drama rond Tom Kane, de burgermeester van Chicago die in de allereerste scene van de door Guys van Sant geregisseerde pilot van zijn neuroloog krijgt te horen dat hij een soort ziekte van Parkinsons heeft, dat er geen genezing bestaat, dat hij nog circa drie jaar te leven heeft en dat de eerste symptonen al snel zullen opspelen. Ondertussen kijk je naar het geleefde en geharde hoofd van Kelsey Grammer. Grammer, die we kennen van Cheers en Frasier, speelt nu eens niet een comedyrol en man, wat gaat hem dat goed af. De serie is ijzersterk geschreven en doet qua sfeer denken aan The Wire. Grammer wordt omringd door een sterke cast, waaronder een drietal spectaculaire vrouwen: Connie Nielsen als zijn statige vrouw, Kathleen Robertson als zijn sexy assitente en Hannah Ware als zijn vervreemde dochter. Hoeveel redenen heb je nodig om een serie te gaan kijken?