Eén week ijzel in het noorden van het land, meer stelde de winter tot nu toe niet voor. Mocht je verlangen naar die ijzige lucht in je neus en krakende sneeuw, dan kun je ook op het witte doek aan je trekken komen. Net in de bioscoop verschenen is The HateFul Eight van Quentin Tarantino. Fijne film, met ouderwets lekkere Tarantino dialogen en muziek van Ennio Morricone. Maar de setting doet ‘t ‘m voor mij: Hateful Eight is een western op wintersport. Gedurende de hele film raast een sneeuwstorm rond de outpost waar premiejagers, bendeleden en een sheriff-in-spé het verhaal uitspelen. Dikke dekens, berenvellen, een grote open haard, een kan hete zwarte koffie op een houtkachel, heerlijk.
Als je ervan houdt, kijk dan eind van de maand ook naar The Revenant van Alejandro Iñárritu (Birdman, Amores Perros). Leonardo DiCaprio speelt een frontiersman die tijdens een pelstocht in het woud wordt aangevallen door een grizzly-beer (een waan-zin-nige scene), voor dood wordt achtergelaten door een andere pelsjager die voor zijn ogen zijn zoon doodt en vervolgens twee uur lang moet overleven tijdens barre omstandigheden om wraak te kunnen nemen. Zo snijdt hij een paard open, haalt zijn ingewanden eruit en kruipt naakt in de buik in om weer warm te worden nadat hij in een rivier is beland. Dat werk. Bear Grylls, Ray Mears en Michael Palin, eat your heart out.
Star Wars: Het Nieuwe Testament (spoilers)
Geëmotioneerd was ik na het zien van Star Wars: A Force Awakens en ik was niet de enige. Heel kort gezegd is Episode VII een remake van IV maar dan beter. Rey is een sterkere jonge Luke, BB-8 een leukere R2D2, Kylo Ren is de nieuwe Darth Vader, Supreme Leader Snoke de nieuwe Emperor, Maz is een soort Yoda, de Rebellie heet nu het Verzet en de stormtroopers zijn dit keer geen klonen maar van kinds af aan gebrainwasht. Han Solo is daarentegen gewoon Han Solo zij het ouder en milder, met sidekick Chewbacca nog steeds aan Solo’s zijde en prinses Leia is generaal geworden. Het weerzien is een feest voor de fans en een instappunt voor een nieuwe generatie gelovigen.
Gelovigen ja want Star Wars is een knappe monomythe, een oerverhaal tussen goed en kwaad dat put uit grote religies en klassiek drama. Zo is Anakin Skywalker onbevrucht ter wereld gekomen. Hij werd door de Jedi, de monnik-ridders die doen denken aan de Tempeliers, beschouwd als de Chosen One. Zoon Luke, die zich in de nieuwe film verschuilt in de eerste Jedi-tempel, neemt die rol over als degene die balans kan brengen in de Force. Wie weet wat Disney nog in petto heeft voor Rey. Is zij ook een Skywalker? We gaan het zien in Episode VIII of IX. En wie weet, wellicht volgt er na die episodes en de anthologiefilms nog een prequel. Er is veel gebeurd in de dertig jaar tussen Return of the Jedi en A Force Awakens. Eén ding staat vast: Star Wars is terug en gaat nooit meer weg.
Vijftigplussers spelen allemaal Liam Neeson
“I will look for you, I will find you, and I will kill you.” Liam Neeson boorde in 2008 op 55-jarige leeftijd een nieuw hoofdstuk aan in zijn carrière met Taken. De actiefilm van de Franse schrijver-regisseur Luc Besson was vakwerk, sloeg aan bij het publiek en in 2012 volgde een sequel. Beide films waren naar verhouding goedkoop om te maken maar brachten wereldwijd ruim 600 miljoen dollar op. Dat kwartje viel goed in Hollywood waar bovendien meer acteurs van boven de vijftig naar een hit snakten. In 2014 zagen we het resultaat. Ook Kevin Costner (59) speelt een CIA-agent die in z’n eentje korte metten maakt met bad guys in 3 Days to Kill. Net als Pierce Brosnan (61) in The November Man. En Denzel Washington (60) in The Equalizer. En recent nog Keanu Reeves, dit jaar 50 geworden, in John Wick. Geen van de films halen het trouwens bij het ‘origineel’, maar de formule werkt nog aardig. Neeson (62) zelf zit trouwens ook niet stil. Afgelopen jaar zagen we hem in Non-Stop en op 15 januari verschijnt Taken 3 in de bioscoop.