Knowing – Angels of aliens?

Knowing

Wow, ik heb sinds Zodiac van David Fincher niet zo aan de buis gekluisterd gezeten als gisteravond bij Knowing. De film van Alex Proyas was veel beter dan ik had verwacht. Nicolas Cage heeft in wisselende films gespeeld de laatste jaren, van drollen als Ghost Rider tot toppers als Adaptation en Lord of War. Net als in Next kan Cage in Knowing in de toekomst kijken, zij het aan de hand van numerologie. Als kijker loop je weliswaar telkens voor op de protagonist, maar helemaal weten waar het heen gaat doe je ook niet. Het acteren, het camerawerk, de montage, de special effects, de muziek dienend, het is allemaal precies goed. Knowing is een sciencefiction film die zich afspeelt in het heden. Maar wat is hier de science? De film zorgt voor veel discussie tussen creationisten en darwinisten. Zonder te veel te verklappen is er filmisch volgens mij een slim compromis gemaakt.

Berlin Calling – Blind kopen

Berlin Calling

Eindelijk staat Berlin Calling op BitTorrent. Engelse of Nederlandse ondertiteling is niet te vinden maar dat is geen ramp. Deze film – denk One Flew over the Cuckoo’s Nest meets Naar de Klote meets It’s all gone Pete Tong – drijft op de muziek van hoofdrolspeler Paul Kalkbrenner, de dj-producer uit Berlijn die de afgelopen jaren naar mijn smaak de beste housemuziek heeft gemaakt ter wereld. De plot van de film is wat voorspelbaar, maar de shots zijn prachtig. En Kalkbrenner blijft knap overeind. De soundtrack kun je blind kopen.

Update: De dvd van Berlin Calling is verschenen.

Che – Kaki kleding, petten en baarden

Che

‘Everyone knows the icon. Few know the man’, zegt de poster van Benicio del Toro’s kroon op zijn acteerwerk over Ernesto ‘Che’ Guevara. Na 4,5 uur film ben ik echter niet veel wijzer geworden. Che is geen traditionele biopic, zoals de officieuze prequel The Motorcycle Diaries. Het tweeluik volgt Che’s opkomst en ondergang, maar doet dat opmerkelijk oppervlakkig. Er vindt nauwelijks dramatisering plaats. Je ziet amper close-ups. De vuurgevechten zijn vlak. En vooral deel twee is wat monotoon en langdradig. De sfeer en impressies zijn belangrijker. Het moet gezegd: die brengen de films knap in beeld. In het tweede deel zit Del Toro zo vaak in de jungle dat ik er dorst van kreeg. Ik vermoed dat de invloed van de films op de mode groter zal zijn dan op het toerisme.