Angels and Demons – Het boek was dikker

Angels and Demons

Ik heb me 2,5 uur prima vermaakt, maar Angels and Demons lijdt onder hetzelfde euvel als De Da Vinci Code verfilming: het enorme plot uitleggen. Waar Dan Brown ruim 450 pagina’s voor gebruikt, is in de film Tom Hanks als Robert Langdon genoodzaakt een soort executive summary te geven. Vrijwel elke dialoog is gebruikt om Browns mix van feiten en fictie bondig mee te geven. Er is zelfs een scene waarin de kijker het verhaal van het Patheon meekrijgt van een toergids die zogenaamd toevallig terplekke haar praatje doet, terwijl Hanks en de verrukkelijke Ayalet Zurer in de oude kerk op zoek zijn naar een kapel voor een aanwijzing. De scene waarin de antimaterie ontploft maakt echter een hoop goed.

Opvallend is ook de rol van CERN, het Europese laboratorium voor deeltjesfysica. Brown heeft ‘s werelds grootste deeltjesversneller aardig in het plot verwerkt, maar het instituut vond het wel nodig een paar FAQs online te zetten. Goeie actie van CERN. Van Brown verschijnt in september, zes jaar na De Da Vinci Code, een nieuwe thriller getiteld The Lost Symbol.

Star Trek – Koude herstart

Star Trek

Met een slimme narratieve ingreep gaat JJ Abrams terug naar de jonge jaren van de originele crew met Kirk, Spock, Scotty, Uhura en Bones, om de ingekakte Star Trek franchise nieuw leven in te blazen. Door de ogen van hardcore trekkies gezien kloppen de feiten niet allemaal maar hey: laat feiten een goed verhaal niet in de weg staan zal Abrams gedacht hebben. The Original Series leunde meer op de metafysische aspecten van sciencefiction dan op actie en specials effects. In deze prequelfilm is die verhouding precies andersom. Je zult je geen minuut vervelen hoor, maar diepte is ver te zoeken. Ik vond de remake van de Battlestar Galactica tv-serie sterker en gedurfder. Oh, nog iets, deze Star Trek film heeft verdomd veel weg van de eerste Star Wars, kijk maar.

PS: Ik heb alle dvd-boxen van Star Trek: The Next Generation. Ik sta open voor een ruil voor een andere boxset.