De Nieuwe Wildernis ****

De Nieuwe Wildernis

De Nieuwe Wildernis

De mooiste kop die ik tegenkwam bij eerdere recensies was “Planet Earth in de polder”. Die vat De Nieuwe Wildernis treffend samen. Het knappe aan de beste natuurfilm uit de Nederlandse filmgeschiedenis voor zover ik die ken, is dat hij je doet realiseren dat er hier in ons dichtbevolkte land wel degelijk oernatuur kan bestaan. Natuur die niet is gecultiveerd en met rust gelaten wordt. De schoonheid die dat oplevert. En dat je niet per se bij de BBC moet zijn om dat met veel gevoel en de nieuwste technologie in beeld te brengen.

De film volgt het ecosysteem van de Oostvaardersplassen, een kleine reep vergeten polderland tussen Almere en Lelystad aan het IJsselmeer. Je vindt er grasland, moeras, waterpartijen met riet en aan de rand bos. Slechts 12 bij 5 kilometer. En toch woont er de grootste kudde wilde paarden (koniks) in Europa, een van de grootste roedels edelherten, vossen die overdag durven te jagen, duizenden ganzen en het eerste koppel zeearenden dat in Nederland broedt sinds de middeleeuwen.

Vanavond is het eerste deel van de tv-bewerking uitgezonden op Ned1. Deel 2 en 3 zijn op respectievelijk 18 en 25 december. In de kerstvakantie wordt de serie herhaald. De film draait ook nog her en der in de bioscoop. Ga ‘m sowieso zien. Je zult versteld staan hoe mooi Nederlandse natuur kan zijn.

Prisoners *****

Prisoners

Prisoners

Mocht je denken dat Prisoners een Amber Alert tearjerker is, dan kan ik je geruststellen: deze film van Canadees Denis Villeneuve is een thriller van de bovenste plank. De setting is twee gezinnen in een buitenstadje, net boven modaal, die Thanksgiving met elkaar vieren. De jongste dochters uit elk gezin gaan tijdens de voorbereidingen even buiten spelen en komen niet meer terug. We zien kort daarvoor een verdachte camper in de wijk rondrijden. Die camper wordt al snel gevonden door de detective die op de zaak is gezet. De bestuurder is niet helemaal honderd en wordt vrijgelaten door gebrek aan bewijs. Een van de vaders neemt daarop het recht in eigen hand en ontvoert de jongeman van de camper. De tijd dat de meisjes zijn vermist zijn van uren dagen geworden en de vader wordt wanhopig. Hoe ver zou jij gaan in zo’n situatie?
Er volgen nog diverse plottwists maar die moet je vooral zelf zien. Ik ben in tijden niet zo geboeid geweest door een film. Het acteerwerk van Hugh Jackman (als vader), Jake Gyllenhaal (als detective) en eigenlijk de hele cast is sterk. Villeneuve weet alles en iedereen in de juiste dosis en timing voort te stuwen naar de ontknoping. Vergelijkingen met regisseur David Fincher en diens films als Se7en en Zodiac mag je gerust maken, daar doet Prisoners niet veel voor onder. De filmmuziek van Jóhann Jóhannsson en in het bijzonder de cinematografie van Roger Deakins, die veel met de Coen boers werkt, zijn Oscars-materiaal.

Ook gezien:
The Iceman ***
The Great Gatsby **
The Internship *
The Bling Ring ***
The Is The End **
Elysium ***
Girl Most Likely **
The World’s End ****
Pacific Rim ***
The Lone Ranger ***

Gravity *****

Gravity

Ik ben in de ruimte geweest. Echt. Nou oké, bijna echt dan. Het is in elk geval het idee dat ik meeneem na het zien van Alfonso Cuaróns Gravity. Ik ben in de ruimte geweest. En we hebben er niks te zoeken. Het leven is al kwetsbaar genoeg.
    Het verhaal van deze rollercoaster is even simpel als sterk: twee astronauten proberen naar aarde terug te keren nadat hun shuttle is verwoest door langsscherend ruimtepuin. De film is een tijd in de maak geweest. Eerst was Angelina Jolie aan boord voor de vrouwelijke hoofdrol, toen Scarlett Johansson, Natalie Portman en het is uiteindelijk Sandra Bullock geworden. De mannelijke bijrol was aanvankelijk voor Robert Downey Jr. maar ging naar George Clooney. Goeie keuzes want ze spelen de sterren van de hemel.
    Gravity is schitterend geschoten. Echt, ik heb nog nooit een film als deze gezien. De hyperrealistische ruimtescenes met continu de aarde op de achtergrond zijn adembenemend en tegelijkertijd een perfect decor voor fobische spanning. Meteen in het begin van de film gaat het al mis. Bullock dreigt hevig tollend af te drijven de ruimte in. Haar zuurstof is bijna op en dan valt de radioverbinding met Clooney ook nog weg. Ze is reddeloos verloren. Paniek. Da’s het knappe aan Gravity: dan weer zit je in Bullocks helm en krijg je het Spaans benauwd, het volgende moment zie je haar van een afstandje in haar kwetsbare ruimtepakje zweven, moederziel alleen, met in de verte een stipje van hoop. (Ik zal niks verklappen hoor.)
    Ik kan nog honderden woorden schrijven, bijvoorbeeld over de waanzinnige filmtechnieken waarmee ze gewichtsloosheid zo goed hebben kunnen nabootsen, maar ga deze film vooral zelf zien. Je zit 90 minuten op het puntje van je stoel. Ik had loodzware benen toen ik de bioscoop uitliep, blij om weer op aarde te zijn.
    Gravity gaat op 3 oktober in première. Meer over de technologie van de film in Bright Magazine #54 dat een week later verschijnt. Tof interview ook bij HuffPo met Cuarón.