Regisseur David Fincher verdient mijn inziens een Oscar, maar niet noodzakelijkerwijs voor The Curious Case of Benjamin Button. Ja, het is een wonderlijke film over een bizar gegeven en is uitzonderlijk goed gemaakt. Het verhaal krijgt ook de tijd, twee uur en drie kwartier zelfs, maar na de zoveelste scene waarin Brad Pitt zwijgzaam mag staren en je niet helemaal weet wat hij doormaakt (verdriet? verbazing? fatalisme?) wordt het wat traag. Of zoals Ebert het stelt: ‘It’s so hard to care about this story. There is no lesson to be learned. No catharsis is possible.’ Ik zag bovendien weinig chemie tussen Pitt en Cate Blanchett, die een vervelend personage speelt. (Tilda Swinton doet dat in haar bijrol beter.) Button raakte me wel maar op een onbevredigende manier. Het is een film die ik niet snel weer hoef te zien, in tegenstelling tot eerdere films van Finch als Se7en, The Game en recent nog Zodiac.
