Terug van een week sledehondrijden in Zweden met Yke. We zaten anderhalf uur boven Östersund in een durp bij een enorm meer. Het ijs en de sneeuw waren voorzichtig op de terugweg onder de eerste warme zonnestralen, maar er lag voldoende voor een paar mooie tochten met de Huskies. Geweldige beesten. Worden helemaal loco als je ze voor een slee spant en zijn pas weer rustig als ze rennen. De stilte in het gebied was overweldigend. Rust, reinheid en regelmaat, zoals Yke altijd propageert. Het wollen ondergoed van Ullfrotté bleek geen overbodige luxe. Meesteppen met de honden de berg op gaf een natte rug en boven stond dikwijls een straffe wind. We zijn ook het bos in getrokken. Met een vuurstok, berkenschors en elandsmos ons eerste eigen vuur gemaakt. We hebben zelfs een shelter gebouwd van sparrentakken en sneeuw. Heel Ray Mears ja. Hier de foto’s.
2 Replies to “De stilte van de sneeuw”
Comments are closed.