Blog – Page 173 – Erwin van der Zande

23/02/200824/02/2008

Beowulf

Het beroemde heroische gedicht Beowulf dat met veel bloed en borsten groots in beeld is gebracht. De CGI is knap gedaan, maar waarom blijven ogen zo moeilijk? De doodse ogen ‘verraden’ de boel en dat leidt af. Terwijl zelfs de oogleden met motion capture zijn ingelezen. Het personage dat op Angelina Jolie is gebaseerd, leidt ook af – op een prettige manier. Maar als film? Ebert vat het goed samen: ‘I saw the movie in IMAX 3-D, and like all 3-D movies it spends a lot of time throwing things at the audience: Spears, blood, arms, legs, bodies, tables, heads, mead, and so forth. The movie is also showing in non-IMAX 3-D, and in the usual 2-D. Not bad for a one-dimensional story.’ Beowulf verschijnt 9 april op Blu-ray.

21/02/200821/02/2008

Oscars: Persepolis

Winnaar van de KPN Publieksprijs op het filmfestival in Rotterdam dit jaar en genomineerd voor een Oscar. Persepolis is een verfilming van de autobiografische graphic novels van de Iraanse Marjane Satrapi. Ze groeit op tijdens de sjah, maakt de islamitische revolutie mee, vlucht naar Europa, keert gedesorienteerd terug maar houdt het in het ‘moderne’ Iran ook niet uit. De titel verwijst naar de oude hoofdstad van PerziÃ«. Het verlangen naar een dictatuur die iets milder was. Wreed als dat je werkelijkheid moet zijn. Denk overigens niet dat de film het van Ratatouille zal winnen.

Aanstaande zondag is de uitreiking van de Oscars live en gratis te volgen op Film1 in het UPC Digital pakket.

20/02/200820/02/2008

Oscars: Into the Wild

Ik ben een beetje in de war van deze film. Into the Wild is een prachtige, lange film van regisseur Sean Penn, met veel oog voor de reis naar de wilde natuur en naar een vrije geest. Het verhaal, naar het gelijknamige boek van Jon Krakauer is nog waargebeurd ook. De jonge hoofdrolspeler, gespeeld door Emile Hirsch, vecht de demonen (lees: zijn ouders) van zich af door al zijn schepen achter zich te verbanden, maar blijft net te lang hangen in zijn jongensdroom om zijn noodlot te ontlopen. Dat maakt me ergens een soort kwaad geloof ik. Eenzelfde gevoel kreeg ik bij de film Grizzly Man. Zo’n man die denkt dat hij de beschermheilige is van wilde beren en in de wilde natuur gaat leven. En uiteindelijk wordt opgegeten door een beer. Ik bedoel, ik hou van de natuur. Zeker van het type bergen-beken-naaldbomen zoals in Into the Wild. Maar je moet toch verdomme weten wanneer genoeg genoeg is? Knap gemaakt dus als een film dat met je doet.