‘Wie inspireerde mij om te bloggen?’

Ik kreeg vandaag het ‘stokje’, een soort kettingbrief uit weblogland om posts en vooral links naar elkaar te genereren, van Frank Meeuwsen. Dit stokje heeft echter wel wat. De vraag is wie je heeft geinspireerd om te gaan bloggen. Mijn e-Wave, mid jaren negentig de eerste nieuwsbrief in Nederland over internet, was zo’n inspiratiebron voor Frank. Graag gedaan, altijd leuk om te horen. Maar wat zijn dan de mijne?

Lastige vraag want er was nog niet zoveel in die tijd. Toen ik 1994 met de e-Wave begon had je de Netsurfer Digest, een soort weblog in nieuwsbriefvorm. Een jaar later kwam The Fridge, een grappig geschreven ‘linkdump’ door Joost van der Hoeven, en startte Francisco van Jole de onvolprezen Daily Planet. Niet zozeer inspirerend alswel handig voor m’n nieuwsgaring was Newslinx, een rss-feed avant la lettre anno ’96. De eerste ‘echte’ weblog die ik frequent bezocht, was Camworld van Cameron Barrett. Iets later doken de eerste blogs in Nederland op: Tonie.net van Tonie van Ringelestijn en Alt1069 onder leiding van Jeroen Bosch. En ook de rest is geschiedenis.

Wie inspireerde mij om te bloggen? Klinkt flauw, maar dat was het medium internet zelf. Er ging een wereld voor me open. En ik ben nooit meer weggegaan. Ik doe er daarom denk ik beter aan het stokje hier te begraven.

Oscars: Juno

juno.jpg

Genomineerd voor vier Oscars en dat is er geen een te veel. Wat een wonderlijk heerlijke film dit. De 16-jarige Juno, gespeeld door 20-jarige ‘natural’ Ellen Page, wordt onverwachts zwanger. En dan niks geen melodramatisch, moralistisch gedoe over tienerzwangerschappen, nee, ze houdt het kind en geeft het weg aan adoptieouders. De personages winnen het op het einde dik van het thema en dat is knap. De rest moet je vooral zelf gaan kijken.

Oscars: The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford

jessejames.jpg

The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford duurt wat lang maar je krijgt er veel voor terug. Roger Ebert schrijft: ‘It was photographed in the wide open spaces of western Canada, where the land is so empty, it creates a vacuum demanding men to become legends.’ Jesse James, gespeeld door Brad Pitt, is zo’n legende. Na het kijken wilde ik meer weten over deze outlaw. De film blijkt zeer waarheidsgetrouw. De sleutelscene van de film, wanneer James in het schilderij de refectie ziet van wat er achter hem gebeurt, is ijzersterk. En Casey Afflecks nomatie voor beste mannelijke bijrol is verdiend.