DRM op sterven na dood

Het antwoord van de muziekindustrie op – in chronologische volgorde – Napster, Kazaa en BitTorrent is altijd conservatief geweest. De beste poging om met tegenzin mee te doen aan de digitalisering van muziek is het halfslachtige middel Digital Rights Management. Een draak van een kopieerbeveiligingssysteem. Luisteraars haten het, muzikanten zijn er ook geen fan van en de systemen worden om de haverklap gekraakt. Maar het tij is aan het keren. Eerder raadde Bill Gates aan om cd’s te blijven kopen (en rippen) in plaats van online drm-beschermde muziek te kopen. Nogal 1993 als je het mij vraagt. Microsoft heeft inmiddels zijn officiële standpunt bijgedraaid en claimt geen problemen met DRM te hebben. Dat was weer een reactie op Steve Jobs die de industrie opriep met iets anders te komen, als afleiding voor de kritiek en juridische druk op de DRM in de iTunes Store. De industrie begint in te zien dat er geen toekomst zit in DRM en zelfs Hollywood wordt wakker. Het probleem: niemand heeft een praktisch, innovatief alternatief. Of moet dat dan toch een kopieerheffing worden?

Death of a President

doap.jpg

Op papier klinkt Death of a President heel boeiend. Een nepdocumentaire over een fictieve aanslag op president Bush. Ik heb de film uitgekeken, maar achteraf moet ik zeggen dat zowel het drama als de politieke ondertoon zwak zijn. Misschien heeft regisseur Gabriel Range ook de verkeerde president gekozen. DOAP gaat 8 maart in première.

The Science of Sleep

sciencesleep.jpg

Gondry kan het dus ook zonder scenarioschrijver Kaufman. Wat een wonderlijke film is dit. Heb gelijk zin om te knutselen, ook al weet ik dat dat mijn ding niet is. The Science of Sleep past voor mij in het rijtje Amélie en Me And Everyone We Know. Stuk voor stuk aanstekelijke, lieflijke, bijna naieve films, maar met verve gemaakt. En er kwam geen computer aan te pas. Sterke hoofdrol ook van Gael García Bernal.