Burn After Reading

Burn After Reading

Deze film is whack. And I like it. Na het succes van No Country For Old Men waren de gebroeders Coen blijkbaar weer toe aan iets luchtigs. Ze belden George Clooney en haalden hem over na O Brother, Where Art Thou? en Intolerable Cruelty hun idiot trilogy af te maken met Burn After Reading – veruit de beste van de drie films. Ze belden ook andere oude bekenden op als Frances ‘Fargo’ McDormand. Brad Pitt zet een niet al te snuggere gymleraar met fout geblondeerd haar verrassend goed neer. Tilda Swinton speelt een ijskoude control bitch, een rol die haar op het lijf geschreven is. En John Malkovich mocht weer lekker vochtig vloeken. Beste scene van de ‘dark spy-comedy’ is de slotscene waarin de CIA zich van zijn domste kant laat zien, om nog maar eens te benadrukken dat we deze screwball film niet te serieus moeten nemen. Droog, grappig en vanaf donderdag ook in de Nederlandse bioscopen te zien.

No Country for Old Men grote winnaar

Vier Oscars voor No Country for Old Men: beste film, beste regie, best bewerkt scenario en beste mannelijke bijrol voor Javier Bardem. Eindelijk een zware Oscar dus voor de Coen broers. Beste mannelijke hoofdrol ging zoals verwacht naar Daniel-Day Lewis in There Will Be Blood. Origineel scenario ging verdiend naar Juno, animatie naar Ratatouille. Drie filmtechnische Oscars gingen naar The Bourne Ultimatum.

Oscars: No Country for Old Men

nocountryforoldmen.jpg

Film van het jaar. Met twee vingers in z’n neus. Ik was al een fan van de gebroeders Coen. Fargo is legendarisch. The Big Lebowski ook. Miller’s Crossing. Barton Fink. Er waren ook mindere films, zoals O Brother, Where Art Thou? en The Ladykillers. Maar mijn god, No Country for Old Men pakt je bij je ballen en laat niet meer los. Zo goed verteld, zo goed gefilmd. Javier Bardem speelt als killer Anton Chigurh de rol van zijn leven. Bruut wapen ook, zo’n stun gun. Naast Bardem staan nog twee mannen centraal: Tommy Lee Jones als sheriff en Josh Brolin als poor sucker die een keer mazzel heeft en een tas met geld vindt. Wij zijn waarschijnlijk Brolin: geen slecht mens maar ook niet per se goed. De film is dat zonder twijfel wel, een instant-klassieker. Als ik zou wedden, dan zette ik m’n geld op Beste Film voor No Country for Old Men.