De inmiddels bejaarde Roman Polanski laat zien dat je voor een goede thriller niet per se luide actiescenes of een snelle montage nodig hebt. In The Ghost Writer neemt hij zijn tijd en werkt het plot uit in de stijl van Alfred Hitchcock. Je volgt Ewan McGregor die als ghostwriter de memoires van een voormalig Brits premier, duidelijk geinspireerd op Tony Blair, moet afmaken. Zijn voorganger overleed onder verdachte omstandigheden. McGregor vindt de broodkruimels die zijn voorganger achterliet en komt eveneens in gevaar. Er is veel aan deze film dat ik fijn vond en met name de artdirection en de locatie. Veel van de film speelt zich in Martha’s Vineyard. De opnames zijn echter gedaan op het Duitse eiland Sylt, omdat Roman Polanski niet naar de VS kan reizen. Jammer vond ik het tempo: in de eerste anderhalf uur ligt dat vrij laag. Diverse keren kreeg ik het gevoel dat de regisseur tijd verdeed aan details die niet relevant bleken te zijn. Dat kan mijn ongeduld zijn, gewend aan een hoger filmtempo. Misschien is het Polanski die aan slow cinema wilde doen. Hij had er dan narratief wel meer mee kunnen doen. Ook Shutter Island is gemaakt in de beste traditie van Hitchcock maar Scorsese verslapt geen moment.
