Prisoners *****

Prisoners

Prisoners

Mocht je denken dat Prisoners een Amber Alert tearjerker is, dan kan ik je geruststellen: deze film van Canadees Denis Villeneuve is een thriller van de bovenste plank. De setting is twee gezinnen in een buitenstadje, net boven modaal, die Thanksgiving met elkaar vieren. De jongste dochters uit elk gezin gaan tijdens de voorbereidingen even buiten spelen en komen niet meer terug. We zien kort daarvoor een verdachte camper in de wijk rondrijden. Die camper wordt al snel gevonden door de detective die op de zaak is gezet. De bestuurder is niet helemaal honderd en wordt vrijgelaten door gebrek aan bewijs. Een van de vaders neemt daarop het recht in eigen hand en ontvoert de jongeman van de camper. De tijd dat de meisjes zijn vermist zijn van uren dagen geworden en de vader wordt wanhopig. Hoe ver zou jij gaan in zo’n situatie?
Er volgen nog diverse plottwists maar die moet je vooral zelf zien. Ik ben in tijden niet zo geboeid geweest door een film. Het acteerwerk van Hugh Jackman (als vader), Jake Gyllenhaal (als detective) en eigenlijk de hele cast is sterk. Villeneuve weet alles en iedereen in de juiste dosis en timing voort te stuwen naar de ontknoping. Vergelijkingen met regisseur David Fincher en diens films als Se7en en Zodiac mag je gerust maken, daar doet Prisoners niet veel voor onder. De filmmuziek van Jóhann Jóhannsson en in het bijzonder de cinematografie van Roger Deakins, die veel met de Coen boers werkt, zijn Oscars-materiaal.

Ook gezien:
The Iceman ***
The Great Gatsby **
The Internship *
The Bling Ring ***
The Is The End **
Elysium ***
Girl Most Likely **
The World’s End ****
Pacific Rim ***
The Lone Ranger ***

Deception

Deception

Hugh Jackman kan ik nooit serieus nemen op het witte doek. Te Australisch vermoed ik. Prima als actieheld maar niet geschikt voor een gelaagd personage. Ewan McGregor daarentegen zie ik graag. De Brit, precies even oud als ik trouwens, geloof ik doorgaans wel, in vrijwel elke rol. Maar in Deception komt het niet van de grond. Niks eigenlijk. Het ziet er aan de oppervlakte aardig uit. Maar alle kruidige ingredienten ten spijt – geheime anonieme seksring in New York, langbenige blondines, geld, list en bedrog – de plot is te slap en te voorspelbaar. Je zult alleen de blik van Michelle Williams onthouden.