Tarantino is terug. Nou ja, terug, ik vond Death Proof wel een geweldige film dus hij is wat mij betreft nooit weggeweest. Inglourious Basterds is een heerlijke lange zit (tenzij je in een warme bioscoop zit, wat is dat toch met die zalen?) en verdeeld in hoofdstukken zoals Tarantino vaker heeft gedaan. Dat breekt lekker en maakt ruimte voor tempowisselingen. Ook de gevatte dialogen, sterke soundtrack en gore zijn weer van de partij. Het is daarbij niet Brad Pitt maar verrassing Christopher Waltz die de show steelt als de SS-kolonel bijgenaamd The Jew Hunter. Hij speelde tot nu toe vooral in Duitse krimi’s en spreekt vloeiend Engels, Duits, Frans en Italiaans. Dat kwam goed uit in deze film. Ik heb nu al zin om ‘m nog eens te zien. Vooral hoe Hitler helemaal kapot wordt geschoten. Bloody entertaining!