Vicky Cristina Barcelona

Vicky Cristina Barcelona

De nieuwe film van Woody Allen, Vicky Cristina Barcelona, was beter dan ik had verwacht. Ik bedoel, Penelope Cruz, Scarlett Johansson én Javier Bardem, met z’n allen in Barcelona. Dat klinkt als een leuke stedentrip voor ouwe snoeperd Allen. De film zit echter ontzettend goed in elkaar. Een lekker ouderwetse voice-over, prachtige artdirection en broeierige opwinding die als een heerlijke massage is opgebouwd. Twee hartsvriendinnen, Johansson en Rebecca Hall (die eigenlijk de show steelt wat mij betreft) brengen de zomer door in de Catalaanse hoofdstad. Je weet wel, luchtige bloesjes, geschoren oksels, wapperende rokken, linnen broeken en borsthaar. Ze ontmoeten er schilder Bardem en komen ook in, eh, aanraking met zijn ex, Cruz. Het onderwerp is – uiteraard – de liefde en hoe nauw die chemische reactie luistert. Over moed ook, neuroses en onbevrediging. Een uitzonderlijke warme film voor de kerst.

No Country for Old Men grote winnaar

Vier Oscars voor No Country for Old Men: beste film, beste regie, best bewerkt scenario en beste mannelijke bijrol voor Javier Bardem. Eindelijk een zware Oscar dus voor de Coen broers. Beste mannelijke hoofdrol ging zoals verwacht naar Daniel-Day Lewis in There Will Be Blood. Origineel scenario ging verdiend naar Juno, animatie naar Ratatouille. Drie filmtechnische Oscars gingen naar The Bourne Ultimatum.

Oscars: No Country for Old Men

nocountryforoldmen.jpg

Film van het jaar. Met twee vingers in z’n neus. Ik was al een fan van de gebroeders Coen. Fargo is legendarisch. The Big Lebowski ook. Miller’s Crossing. Barton Fink. Er waren ook mindere films, zoals O Brother, Where Art Thou? en The Ladykillers. Maar mijn god, No Country for Old Men pakt je bij je ballen en laat niet meer los. Zo goed verteld, zo goed gefilmd. Javier Bardem speelt als killer Anton Chigurh de rol van zijn leven. Bruut wapen ook, zo’n stun gun. Naast Bardem staan nog twee mannen centraal: Tommy Lee Jones als sheriff en Josh Brolin als poor sucker die een keer mazzel heeft en een tas met geld vindt. Wij zijn waarschijnlijk Brolin: geen slecht mens maar ook niet per se goed. De film is dat zonder twijfel wel, een instant-klassieker. Als ik zou wedden, dan zette ik m’n geld op Beste Film voor No Country for Old Men.