Melancholia ****

Melancholia

Regisseur Lars von Trier heeft er een handje van zijn eigen weltschmerz als leidraad te gebruiken. In Melancholia is Justine (Kirsten Dunst) net getrouwd maar bepaald geen gelukkige bruid. Ze lijdt onder depressiviteit. Haar zus Claire (Charlotte Gainsbourg) kan het amper nog verdragen. Tot overmaat van ramp verschijnt er een planeet aan de hemel die op ramkoers ligt met de Aarde. De proloog geeft als een tableau vivant een prachtige preview van het naderende einde. De film kent twee delen. Het eerste heet Justine en stelt je geduld op de proef: je moet meezwalken in haar ellende. Het tweede heet Claire en brengt de film weer in balans. De kijker wordt beloond met een schitterend slot. Mooie film voor Oudejaarsavond 😉

Ook gezien:
The Debt ***
Immortals ***
In Time **
The Ides of March ****
Contagion ****
Doodslag ***
Moneyball ***
Warrior ***
Love **

Antichrist – De idylle van de natuur

Antichrist

Antichrist is een auteursfilm, geen formulefilm. Regisseur Lars von Trier, geteisterd door een zenuwinzinking, stort zich op de relatie tussen man en vrouw en die tussen mens en natuur. Beide zijn iconen van romantische idylle, maar die worden door Von Trier ontmanteld op een even symbolische manier. De plot draait om een koppel dat net hun zoontje heeft verloren vanwege een ongeluk terwijl zij lagen te vrijen. De man, een therapeut, neemt zijn vrouw, een mislukt schrijfster, mee naar het bos om haar met haar angsten te confronteren bij wijze van rouwverwerking. Ze richten de relatie onherroepelijk ten gronde. Von Triers wereldbeeld is dat betreft weinig opbeurend: relaties zijn desastreus en de natuur genadeloos. Hij brengt dat echter wel met prachtige artdirection in beeld, met scenes die in je geheugen gegrifd blijven.