De recensies van The Secret Life of Walter Mitty zijn nogal uiteenlopend, maar ik ging voor de bijl. Ja, Ben Stiller, die naast de hoofdrol ook de regie voor zijn rekening nam, heeft afgekeken bij Wes Anderson. Er zijn slechtere inspiratiebronnen denk ik dan. Stiller weet er bovendien zijn eigen draai aan te geven. Hij blijft dichter bij Hollywood dan Anderson, maar laat door ingetogen spel meer ruimte aan de kijker. Wanneer de gemoederen oplopen, vlucht Mitty dagdromend naar zijn fanatasiewerkelijkheid. Daar kan en doet hij wel alles. Pas wanneer hij in de echte wereld daad bij gedachte voegt, neemt het dagdromen af. Stiller heeft het oude korte verhaal dat al eens in 1947 is verfilmd een moderner jasje aangetrokken: online dating, Life magazine dat op de schop moet en online verder gaat, bezoeken aan Groenland en IJsland, longboards, karaoke. Ik vond het een heerlijke film. De film voelde zelfs als een ode aan cinema als droomfabriek. En dan zit er ook nog een Lada Niva in – m’n eerste auto. Dan kun je bij mij niet meer stuk.
