Zombieland – Zombies zijn niet grappig

Zombieland

De laatste en misschien wel enige goede zombiefilm die ik als non-horrorfan heb gezien is Dawn of the Dead uit 2004. Daar werd in Engeland een parodie op gemaakt, Shawn of the Dead. Zombieland is daar weer het Amerikaanse antwoord op. Hoofdrollen zijn voor urban cowboy Woody Harrelson en fobische nerd Jesse Eisenberg als een van de weinige levenden in zombieland die ophoeken met twee zusjes (de ene twaalf jaar, de ander redelijk hot).
Voor een zombie comedy vond ik ‘m ondanks lovende kritieken en hoge user ratings zelden grappig. De openingscenes in superslowmo zijn gaaf gedaan. De overlevingslessen van de nerdy verteller zijn ook aardig in beeld gebracht, maar verder weinig fight club zeg maar. Die nerd vond ik bijna storend, zo niet grappig is hij. Ik had liever Napoleon Dynamite in zombieland gezien. En Woody’s oneliners hebben een wat hoog Forrest Gump gehalte die hier niet echt overkomen. Alle ingrediĆ«nten voor een lekkere film zijn aanwezig, maar het recept smaakte me toch niet zo.

PS: Zombies en literatuur mixen beter.

I Am Legend

iamlegend.jpg

Lege straten in New York. De natuur woekert zich door het asfalt heen. Veel wideshots. Dat beeld doet het lang goed in I Am Legend. We zien Will Smith jagen op herten vanuit zijn auto, elke dag een dvd halen in de verlaten videotheek en zijn hond wassen in zijn appartement dat hij helemaal heeft beveiligd. Waartegen? Tegen gemuteerde mensen. Een virus, gebracht als geneesmiddel tegen kanker, moordt 95 procent van de wereldbevolking uit. Een miniscuul deel, waaronder Smith, bleek immuum, maar het gros van die 5 procent is een soort zombie geworden die geen uv-licht kan verdragen. Dat geeft spanning, ook al zijn de zombies weinig geloofwaardig. Smith doet zijn best maar het valt niet mee om een van de laatste mensen op aarde te zijn. Ik durf te wedden dat het einde een knieval was voor het grote publiek. Het wijkt in elk geval af van het boek. Het is tenslotte kerst en mensen willen een hoopgevend einde.