Bij binnenkomst rond middernacht is het huis nog vol met gasten. Ze drinken wijn, dansen wat, staan te keuvelen in de woonkeuken en lijken zich allemaal thuis te voelen. Midden in de grote woonkamer op de divan ligt in een kleurrijk gewaad Xaviera. Naast haar zit een Ierse dichter. "Let maar even niet op haar", waarschuwt een bekende. "She is trying to pull him." Ongemerkt ga ik in het gezelschap op. Vier glazen wijn verder en zo goed als geacclamatiseerd beweegt Xaviera zich mijn kant op. "Wij gingen een interview doen, niet waar? Voor wat? Planet Internet? Oh, mooi." Ik leg m'n voice-recorder op tafel en druk op rec.

Het viel me op dat je binnen een dag je mail beantwoordde.
Dat heb ik zo geleerd. Je moet je post niet laten liggen. Dat is toch de netiquette?

Ben je zo 'online' dan?
Ik ben een e-mail junkie. Ik heb mijn leven lang gezocht naar een medium waarbij mensen eindelijk eens terug zouden schrijven op mijn wenskaarten in plaats van alleen een opmerking als 'Happy New Year to you too.' En je moet lang wachten op snail mail. Via internet heb je soms al binnen tien minuten een reactie. Het is haast talking without voice.

Sinds wanneer ben je eigenlijk online?
Eind 1995. I'm totally hooked. Maar ik doe eigenlijk alleen e-mail. Geen browsen, geen nieuwsgroepen, geen chat. Bij chat is het gelijk 'Heb je grote tieten?' en ik hou niet van smut. Of men gelooft me niet wanneer ik zeg dat ik Xaviera Hollander ben.

Waar komt die mail allemaal vandaan?
Naast een hoop mail van mensen die om advies vragen, ben ik aangesloten op een aantal mailinglijsten. The Vicious Circle bijvoorbeeld die ik zelf heb opgezet. En via de nieuwsbulletins van WhoreNet blijf ik goed op de hoogte van de wereld van sexworkers. Via die contacten heb ik een tijdje geleden een nationwide talkshow gedaan in New York. De gasten waren vrouwen uit de seksindustrie. Ik zei dat ik onder één voorwaarde zou komen, namelijk dat de host mij op het einde zou vragen wat ik momenteel doe: I am on the Internet! Naar aanleiding van die ene uitspraak (zo'n uitzending wordt vier keer herhaald) heb ik duizenden mailtjes gekregen. Ik had niet eens mijn e-mail adres genoemd.

Kom je rare dingen tegen tussen de mail die mensen je opsturen?
Ik heb wel eens met iemand uit Hawaii gemaild. Die was heel erg horny. Ik had zo'n beeld dat ie wonderful moest zijn. Hij stuurde als surprise een foto op van zichzelf met zijn familie. Ik verwachtte een jongen van een jaar of 22 met zijn ouders, blijkt het een oude man van 75 te zijn met zijn kinderen en kleinkinderen. Ik was meteen afgeknapt. Een ander geval was een jongen uit Londen met wie ik een hele intense slaaf-meesteres affair had. Hij wilde op een gegeven moment naar mijn huis in Spanje komen. Dat heb ik toch maar niet gedaan. Ik heb ook wel banden met mensen die ik via mijn mailtjes met recepten heb leren kennen. De meeste van hen komen nu regelmatig bij mij over de vloer en soms koken we samen wat lekkers voor een mannetje of 10, 20.

Nog blunders gemaakt in het begin?
Toen ik nog in de Digitale Stad zat, zette ik mijn volledige adres en telefoonnummer in mijn signature. Wist ik veel. Op een dag krijg ik mail van ene Evelien. Diezelfde dag zie ik twee meisjes een paar keer voorbij fietsen op straat hier voor de deur. Even later gaat de telefoon: 'Hallo, met Evelien. Xaviera, ik ken je van binnen en buiten. Je hebt om zo laat je lichten uit...' enzovoort. Dat was een fan! Nu liep het met Evelien goed af. Ik heb zelfs nog heel even een relatie met haar gehad. Ik weet nog wel dat ik Norman, een vriend van me, in bed had en zei dat ze hem moest zoenen. Dat vond ze maar niks. Ze was een lesbische transseksueel. Ze heeft zich uiteindelijk laten opereren. Niettemin moet je wel goed opletten op het Net.

Krijg je van de Penthouse nog veel post doorgestuurd?
Ja, maar het gemiddelde gehalte van de Amerikaanse lezer is zo beroerd. Die kunnen amper hun naam correct spellen. Bij e-mail maakt dat niet zo veel uit. Dan maak ik ook fouten, vooral als het al wat later is en mijn gedachten sneller gaan dan mijn vingers. Ik zeg dan ook wel eens tegen vrienden die me daarmee pesten dat ik dyslectisch ben met tikken. E-mail is ook meer als praten.

Krijg je tegenwoordig meer e-mail dan post?
Jaaaa, veel meer. Ik heb trouwens wel een snail mail attitude. Ik print alles wat ik interessant vind en heb ook enorme grote kasten vol met hangmappen, netjes onderverdeeld naar onderwerp. Mappen vol met geprinte mailtjes. Ik vind als schrijfster dat er toch niets boven het gevoel gaat van papier in je handen. Een boek leest ook niet makkelijk op het Net. Dat tactiele heeft toch iets.

Okee, je mailt graag en veel. Maar je hebt ook een homepage.
Ja, dat is een soort werkstuk waarmee ik een cursus internet heb afgesloten. Ik heb ook plannen voor een commerciële site. Xaviera-dot-com is al aangevraagd maar nog niet actief.

Raad tegen betaling?
In de VS is het normaal dat wanneer je een brief stuurt naar een bekendheid je een brief terugkrijgt met een gesigneerde foto. Dat is voor hen een aftrekpost. Een Amerikaan is niet gewend te betalen voor het fan-zijn. Maar ik vind dat je best iets mag vragen voor het advies van een pro.

Er is de laatste tijd veel te doen om fansites. Filmstudio's en platenmaatschappijen sturen fans dreigbrieven. Wat zou jij ervan vinden als iemand een Xaviera site opzet, foto's uit magazines inscant en online zet?
Het is de kwaliteit waar ik vaak van huiver. Als het een mooie site is die men verder niet exploiteert, dan zou ik gevleid zijn. Dan zou ik hem of haar misschien nog wel vragen voor een paar tips en dan stuur ik hem misschien nog wel een paar bijzondere foto's. If you can't beat them, join them.

Tot slot, wat betekent internet voor hoeren?
Voor de hoeren is internet een fantatisch middel om elkaar hulp te verleunen en te steunen, zowel moreel als met juridisch advies. Een sociaal netwerk. Laatst was er een hoer die keelkanker had en niet verzekerd was. Via WhoreNet hebben we toen 6000 dollar voor haar ingezameld. De solidariteit is enorm.

En voor seks?
Een vrijheid voor mensen die in hun eigen land niet openlijk over seks kunnen praten. En voor mij persoonlijk? Nou, ik heb heel wat orgasmes gemist omdat ik tot diep in de nacht voor mijn machine zat.

a r c h i e f  |  c o m m e n t a a r  |  r e a c t i e