HIP '97 is losgebarsten. In de registratietent waar iedere belangstellende zich moet melden voor een hedendaagse ausweiss, nou ja ID-tag, druppelen de zweetdruppeltjes van de hoofden. Het is warm, vooral erg warm. Arme Pentiums.

Online camera's scannen de hoofden, iedereen krijgt een accountnaam en password ter identificatie en printers spuwen de pasjes uit. Honderden tenten staan her en der verspreid over de kampeerplaatsen. En overal lopen mensen met computers te sjouwen. Die computers vormen ook het enige verschil. Denk ze weg en je zit in een zomerkamp van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie.

"Is hier eigenlijk nog wat te doen?" informeren twee jongens in camping-outfit. Wat te doen? Hoe bedoel je wat te doen? Heb je geen programma? Er zijn lezingen en workshops aan de gang in twee tenten. "Tsja, lezingen..." De jongens kijken rond in de grote zaal annex bar waar batterijen computers van de HIP-pers staan opgesteld. "We hebben geen computer bij ons...." Stilte. En dan weer: "Is er niet wat te doen?" Hoe bedoel je? Wat verwachtte je? Voetballen? Beach-volleyball? De twee druipen af.

Onbedoeld maakt het duo duideljk dat er veel is veranderd sinds vier jaar geleden op een nabijgelegen plek in de Flevopolder de legendarische HEU (Hacking at the End of the Universe) werd georganiseerd. Internet is inmiddels gemeengoed geworden. Oma emailt, mama surft en papa pusht.

Het is groter, veel groter en drukker. Op het campingnetwerk waren vrijdagmiddag al 600 computers aangesloten, zoveel dat er stroomtekort dreigt. Ondanks de strenge regels ten aanzien van stroomgebruik: geen koffiezet-apparaten, magnetrons of elektrische dekens prikken in de leidingen die over het kamp lopen. Helemaal helpen doet dat niet want gedurende de middag gaat de helft van het netwerk plat. Verder is het ook lijden want de beroemde Jolt-cola, het wijwater van de hackersgemeenschap vanwege de wakkerhoud-capaciteit (all the taste, twice the caffein) is uitverkocht. Dat belooft weinig goeds.

De HEU stond destijds in het teken van de public access, toegang tot het net voor iedereen en de organisatoren van toen zijn daar inmiddels stuk voor stuk miljonair mee geworden. Dus is deze HIP gewijd aan het bestrijden van de commmercie die greep op het net tracht te krijgen.

Net als altijd staat de bijeenkomst in het teken van het verbeteren van de wereld maar de humor - ooit de motor van de hackersclubs - lijkt steeds verder te zoeken. "Het is wetenschappelijk bewezen: Een beweging zonder humor heeft minder succes", waarschuwde initiatiefnemer Rop Gonggrijp nog bij de opening vrijdagochtend. Tevergeefs waarschijnlijk. En met het verbeteren van de wereld gaat het dan ook niet best. Buiten op het veld staat de grafsteen van Bill Gates, binnen in de zaal werkt iedereeen op Windows-machines.

Vier jaar geleden verzamelden een paar honderd freaks zich op een camping omdat buiten hen vrijwel niemand in Nederland wist wat Telnet was, nu weet de helft van de aanwezigen het waarschijnlijk niet. HIP zou in dat licht ook wel eens de afkorting kunnen zijn voor hypocrisy. Maar een milde vorm dan, dat wel.

Terwijl de workshops afgewerkt worden, de lezingen beluisterd, gebeurt ook het belangrijkste waar HIP eigenljk om draait. In de 'gangpaden' van het kamp vallen mensen elkaar in de armen, meestal nadat ze eerst op de badge gecheckt hebben wie ze in hemelsnaam voor zich hebben. Want veel mensen weten niet hoe hun internetvrienden er uit zien. Vervolgens kruipen ze in kleine kring bij elkaar, bij voorkeur op dat gedeelte van het kamp waar geen camera's mogen komen, om plannen te smeden.

Onderwijl houdt iemand in de grote circustent een lezing in het kader van het officiële programma. Over Virtual Communities. En weer is het hetzelfde gezwets dat al jaren op dit soort bijeenkomsten wordt gehoord. In weerwil wat men hoopt zal Internet de wereld niet verbeteren, evenmin als televisie. Het kan hoogstens een beetje leuker worden. Maar daarvoor heb je humor nodig. In tegensteling tot de HEU van vier jaar geleden zijn er geen workshops over humor. Wel over spam, de ongewenste reclame, en hoe je die moet bestrijden. Een tijdje terug zag ik in de newsgroup alt.games.air-warrior een reactie op zo'n spambericht dat reclame maakte voor een site met 'nude cheerleaders': ,,If they are nude, how can you tell they are cheerleaders?'' Over die bendadering van het verschijnsel hebben ze het vast niet gehad tijdens de workshops. Vanavond moeten de duisternis en wodka verkoeling en verlichting brengen. Hopelijk wordt er dan ook gelachen.